SYARAT TAMBAHAN JUS SOLI

 

Jus soli (bahasa Latin bagi "hak untuk kawasan") atau kewarganegaraan hak lahir bermaksud hak kerakyatan sama rata iaitu taraf kerakyatan yang diberi berdasarkan tempat kelahiran tanpa mengira bangsa dan keturunan. 

Perkataan itu diguna pakai dalam bahasa Melayu sepertimana dijelaskan dalam Kamus Dewan Edisi Ketiga bermaksud hak mendapat kerakyatan di sesebuah negara berdasarkan kelahiran negara itu.

Kaum Cina dan India yang menjadi pendatang di Malaysia (ketika itu Malaya dan Tanah Melayu) yang lahir di Malaysia dipersetujui diterima sebagai rakyat Malaysia dengan beberapa syarat seperti yang terkandung di dalam Perlembagaan.

Satu lagi syarat utama dalam persetujuan prinsip Jus Soli seperti yang terkandung dalam Pakatan Murni, kaum imigran yang bakal mendapat kerakyatan perlu bersetuju dengan empat perkara penting.

Perkara itu ialah mengenai kedudukan istemewa orang Melayu (Perkara 153), kedudukan Raja-Raja Melayu (Perkara 181), agama Islam sebagai agama persekutuan (Perkara 3) dan Bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan (Perkara 152).

Oleh itu setiap warganegara Malaysia harus menyedari bahawa perlembagaan kita ini adalah hasil daripada sikap tolak ansur terutamanya bangsa Melayu. 

Keamanan dan kemakmuran yang dinikmati sekarang perlu dikekalkan. Jangan wujudkan persekitaran hubungan yang tegang dan mementingkan kelompok tertentu saja.

Apa yang telah dipersetujui pada masa lalu perlu dipertahankan bagi menjamin keamanan dan keharmonian negara. Tidak ada untungnya isu perkauman disuburkan kerana semua kaum akan menerima kesan buruknya. Bak kata pepatah, menang jadi arang, kalah jadi abu. 

Acuan pemerintahan yang dibentuk sejak negara merdeka telah berjaya meletakkan Malaysia di tempat yang terbaik. Jika ada yang ingin mengubahnya, kecelakaan, kerugian dan kemusnahan akan berlaku kepada seluruh rakyat.  

Tidak ada bangsa atau kaum yang disisihkan di negara kita. Semua mendapat hak seperti mana yang diperuntukkan oleh undang-undang.